Iedereen maakt in zijn leven op een bepaald moment wel eens een zeer ingrijpende gebeurtenis mee, dit kan iets vrij kleins of heel groots zijn. Denk aan een vroeg geboorte (een geboorte trauma), een conflict, een echtscheiding, een operatie, een overval, een inbraak, een heftig ongeluk, etc. Voor kinderen zijn kleine ingrijpende gebeurtenissen al traumatisch, omdat de gevolgen hiervan het kind langdurig kunnen beperken. Zowel kinderen als volwassenen zijn er heel goed in om traumatische gebeurtenissen te verdringen, oftewel; het niet kunnen of willen voelen van de heftige emoties. Emoties zoals angst, verdriet, woede, schaamte, etc. Als we eens kijken naar hoe dieren met trauma’s omgaan dan kunnen we daar nog iets van leren. Dieren schudden en trillen het van zich af. Een goed boek hierover is; de Tijger ontwaakt, van Peter A. Levine.
Hier een stukje over de inhoud van dit boek:
Door schokkende gebeurtenissen kunnen mensen een trauma oplopen en onder meer last krijgen van slapeloosheid, angstgevoelens, depressies, concentratiestoornissen, prikkelbaarheid en woede uitbarstingen. De natuur heeft het anders geregeld: prooidieren zijn in staat om snel na een levensbedreigende situatie weer normaal te functioneren. Volgens Peter Levine, expert op het gebied van traumaverwerking, geldt dit ook voor mensen in een traumatische situatie. Maar in tegenstelling tot prooidieren, die de lichamelijke spanning van een levensbedreigend moment weer heel snel afleggen en hun leven hervatten, slagen wij mensen daar niet altijd in. Vaak zet de spanning zich vast in ons lichaam en uit die zich vervolgens in slapeloosheid, angstgevoelens, depressies, concentratiestoornissen, prikkelbaarheid of woede uitbarstingen. Zo ontwikkelt zich het Post Traumatische Stress-Syndroom (PTSS). Somatic Experiencing gaat ervan uit dat traumaverschijnselen eerder biologisch dan psychologisch zijn en daarom het best op een lichaamsgerichte manier kunnen worden bestreden: door iemand de oorzaak van zijn trauma opnieuw te laten beleven (‘de tijger ontwaakt’) en daarbij het lichaam in staat te stellen de geblokkeerde overlevingsenergie los te laten.
Dit boek was een eye opener voor mij en vooral de laatste zin over de ‘geblokkeerde overlevingsenergie’ is me bijgebleven. Toen ik laatst op Instagram reclame voorbij zag komen over ‘Trauma Breathwork’ van Magaia wist ik dat ik hier iets mee moest doen. Ik zal niet in detail treden over welke trauma’s ik zelf heb opgelopen, maar ik wil er wel een met jullie delen. In 2017 heb ik een bijna dood ervaring gehad op de snelweg toen een andere auto tegen mij aan botste, waardoor mijn Toyota aygo een aantal rondjes ging spinnen en zo klapte ik met de achterkant tegen de vangrail aan. Tijdens het spinnen zag ik mijzelf liggen in een witte kist met rode rozen, met al mijn dierbaren om de kist heen. In een split second dacht ik; ik ga nu dood. Wonder boven wonder kon ik uitstappen en konden de auto’s op de linkerbaan uitwijken. Dit was een traumatische gebeurtenis; toen ik thuis kwam besefte ik pas wat er gebeurd was en heb ik ook moeten overgeven van de spanning. Zo’n soort trauma kan dus heel diep in je lijf gaan zitten en allerlei vervelende klachten veroorzaken. Ik had zelf al jaren last van schouderklachten en mijn nek was ook regelmatig stijf. Ik heb veel fysiotherapie gehad, van dry needling tot druk punten massages. Het hielp allemaal heel even en daarna kwamen de klachten gewoon weer terug. In februari 2022 besloot ik deel te nemen aan een “Trauma Breathwork’ workshop bij Magaia in Delft. Ik ben zo ontzettend blij en dankbaar dat ik ervoor gekozen heb dit te gaan doen. Ik voel mij tot op de dag van vandaag beter in mijn vel; ik heb geen nek en schouderklachten meer en ik heb het gevoel alsof ik veel “zware shit” heb kunnen loslaten.
Ik ga jullie vertellen hoe ik deze avond samen met een vriendin heb beleefd en wat we precies hebben gedaan. Bij binnenkomst in een vrij authentiek pand kwamen we uit bij een soort van zolderkamer waar 5 matrassen op de grond lagen met dekentjes en oogmaskers. De ruimte was heel sfeervol ingericht met sfeerverlichting en kaarsen en het rook er kruidig naar wierrook. Verder stonden er wat klankschalen en was er een keukentje aanwezig. We begonnen met een kopje thee en toen iedereen er was stelden de twee ademcoaches Ingeborg Beuzel en Larrie Goedkoop zich aan ons voor. We begonnen de workshop met een ‘Trauma Release’ oefening, waarbij we de ‘iliopsoas’ spier, oftewel ‘de spier van de ziel’ op spanning moesten brengen met een aantal korte oefeningen. Daarna mochten we op ons rug gaan liggen met onze voeten tegen elkaar aan en onze knieën naar buiten. Een soort van bevallingshouding, maar dan anders, haha. Toen mochten we heel voorzichtig onze knieën naar binnen duwen totdat we voelden dat er een trilling op kwam zetten. Het was heel gek om dit te ervaren en het duurde bij mij ook wel even voordat ik daadwerkelijk de trilling te pakken had. Toen het eenmaal lukte was ik heel erg verrast; mijn onderlichaam was helemaal aan het trillen en ik zag bij sommige mensen om mij heen dat hun hele lichaam zelfs trilde. Ik hoorde hier en daar mensen huilen, want deze oefening brengt je direct naar weg gestopte emoties en deze tril je er als het ware uit; super bijzonder! De coaches waren heel lief en behulpzaam en stelden ons allemaal op ons gemak. Ik betrapte mezelf erop dat ik steeds dacht; “wat ziet dit er dom uit en wat als ik straks keihard moet huilen.” Ik zat dus lekker in mijn hoofd, terwijl ik dat juist niet wilde. Ik probeerde me te focussen op mijn ademhaling en de oefening en op een gegeven moment lukte het en had ik ‘de trilling’ te pakken. Ik voelde direct dat er emoties omhoog kwamen en dat was heel even gek, maar ik liet het maar gewoon gebeuren zoals bij de andere aanwezigen (haha). Het gekke is dat je tijdens het huilen niet bewust nadenkt over je trauma’s; je lichaam weet precies wat het moet doen en het gaat dus echt vanzelf. Het lukte mij helaas niet om mijn hele lichaam te laten trillen.
Ik denk zelf dat ik nog iets te ‘control freak’ achtig ingesteld ben, maar dat het met veel oefenen vast wel een keer gaat lukken.
Na deze tril en shake oefening mochten we lekker gaan liggen onder een dekentje met een oogmasker op. Er werd hele mooie muziek opgezet en we mochten luisteren naar Larrie en zijn adem commando’s. We begonnen met een oefening van 4 tellen in ademen en 4 tellen uit ademen. Uiteindelijk deden we 8 verschillende ademhalingsoefeningen. Hoe dieper en verder ik in de oefeningen terecht kwam, hoe meer emoties er los kwamen. De coaches waren heel lief en zeiden dingen als; goed dat je er bent, je bent veilig, laat het maar los, daar ben je voor gekomen, etc. Ik zag zelfs wat kleuren en vormen toen we bij de laatste oefening waren aangekomen. Op een gegeven moment kreeg ik een bevriezing; mijn vingers trokken krom en mijn lippen voelde helemaal verstijft. Op dat moment zat ik volgens een van de coaches bij een trauma en een reactie van je lichaam kan dan zijn dat je bevriest. Hier moest ik rustig doorheen ademen zodat ik langzaam aan weer ontspanning in mijn handen en mond voelde. Het klinkt misschien eng hoe ik het omschrijf, maar dat was het helemaal niet. Ik voelde me na de ademhalingsoefeningen zo intens blij en bevrijd. Er zat een big smile op mijn gezicht en toen ik op stond om naar de wc te gaan voelde ik me echt een stuk lichter dan voor de oefeningen, zo apart! Ik heb deze avond echt als een groot cadeau voor mezelf beschouwd; ik heb veel kunnen loslaten wat ik al jaren lang onbewust had vastgehouden en dat voelde zo fijn!
Na deze avond kon ik het ademhalen en die trauma oefening maar niet loslaten. Ik droomde er steeds over en ik vertelde het aan mensen om me heen. Ik was er zo enthousiast over, dat ik besloten heb om zelf een Trauma Release & Breathwork opleiding te gaan doen zodat ik in de toekomst ook mensen kan helpen als adem/breathwork coach. Ben jij na het lezen van mijn blog enthousiast geworden en wil je ook dingen loslaten uit je verleden waar je nu in het heden nog altijd last van hebt? Neem dan een kijkje op de instagram pagina van Magaia.nl_.
Wat je ook doet, doe het goed. En… Do all things with love!
Maaike
